Η μέντα ανήκει στα αρωματικά φυτά (βότανα) που αγαπώ ιδιαίτερα. Ξεφύλλισα κάποια βιβλία – περιοδικά διάβασα για το μαγικό αυτό φυτό, ξεχωριστό για το άρωμά και τη δροσιά του και σας μεταφέρω πληροφορίες που βρήκα: 

H γνωστή σε όλους ως μέντα ή mentha piperita ευδοκιμεί παντού εκτός από τροπικές χώρες. Το όνομα μέντα προέρχεται από το λατινικό mentha, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μίνθη. Η Μίνθη ήταν νεαρή όμορφη Νύμφη του υποχθόνιου κόσμου. Ο Πλούτωνας την ήθελε πολύ για ερωμένη του, αλλά η Περσεφόνη σύζυγος του Πλούτωνα τυφλωμένη από τη ζήλια της την ποδοπάτησε και τη μεταμόρφωσε σε φυτό, ένα ταπεινό βότανο με μικρά άνθη. Ο Πλούτωνας που δεν μπορούσε να της δώσει την αληθινή της μορφή, της χάρισε μοναδική ευωδία με την ιδιότητα να μπορεί να γλυκαίνει τον αέρα κάθε φορά που την πατούν οι άνθρωποι με τα πόδια τους και καταστρέφονται τα φύλλα της. Το φυτό αυτό είναι η γνωστή μέντα, αφιερωμένη από τότε στον θεό του σκοταδιού.

Φυτό ποώδες πολυετές που φτάνει σε ύψος 70-80 εκατοστά. Έχει βλαστό όρθιο, τετραγωνικό, χνουδωτό. Τα φύλλα είναι αυγοειδή – στρογγυλά, χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια. Τα άνθη της είναι σε ακραία στάχυα, ευωδιαστά, χρώματος μοβ, λιλά ή άσπρο. Φύεται σε υγρά μέρη, στις όχθες ποταμών και ρυακιών, σε χέρσες περιοχές και αναχώματα ως αγριόχορτο, αλλά πολύ εύκολα καλλιεργείται  και σε κήπους. H άνθιση αρχίζει τον Ιούλιο και διαρκεί μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλές φυτό, τόσο για τις αρωματικές του, όσο και για τις γευστικές του ιδιότητες. Τα χρήσιμα μέρη της μέντας είναι τα άνθη και τα φύλλα.

Είναι γνωστή από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές, θεραπευτικές και αποσμητικές της ιδιότητες. ΄Εχουν βρεθεί αποξηραμένα φύλλα μέντας σε αιγυπτιακούς τάφους, που χρονολογούνται στο 1000 π.Χ. Οι Έλληνες έτριβαν το τραπέζι τους με μέντα και σκόρπιζαν πάνω φύλλα προτού έρθουν οι καλεσμένοι για να το αρωματίσουν και την θεωρούσαν αναζωογονητική για το μυαλό και φάρμακο για τον πονοκέφαλο. Σε πολλούς πολιτισμούς, θεωρείτο σύμβολο φιλίας και φιλοξενίας. Στην Μ. Ανατολή, ακόμη και σήμερα, το ρόφημα μέντας σερβίρεται στους καλεσμένους κατά την άφιξή τους, ενώ στην Αρχαία Ρώμη εκτός από τη μαγειρική, (τη χρησιμοποιούσαν σαν χωνευτικό και αρωμάτιζαν με αυτήν τα λουκάνικα και το κρασί, αλλά και το νερό του μπάνιου τους. Οι ΄Αραβες πίστευαν ότι είναι ισχυρό αφροδισιακό, λατρεύουν τη μέντα, ορκίζονται στο όνομα της. Η λεπτή μυρωδιά της μέντας, του μαγικού φυτού, διαχέεται μέσα στα παλάτια των εμίρηδων. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τη μέντα για τη λεύκανση των δοντιών και ως αρωματικό του χώρου. Όταν έφτασαν οι Ευρωπαίοι άποικοι στην Αμερική έφεραν μαζί τους τη μέντα, με την οποία έφτιαχναν τσάι που χρησίμευε ως φάρμακο για τον πονοκέφαλο, την αϋπνία, την καούρα και τη δυσπεψία.

Ο Διοσκουρίδης χαρακτηρίζει τη μέντα “φιλική για το στομάχι” και ο Πλίνιος γράφει:…”στους πόνους του σώματος και στις παθήσεις της χολής εξαιρετικά δραστική…ηρεμεί τον πόνο στο στομάχι και διώχνει τα εντερικά παράσιτα”. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός χρησιμοποιούσαν την μέντα κατά της δυσπεψίας, κατά των νευρικών διαταραχών, κατά του ιλίγγου, της αϋπνίας, της γαστρίτιδας, του βήχα, του κρυολογήματος, του πονόλαιμου και ως αντισπασμωδικό.

Η μέντα δεν χρησιμοποιείται μόνο ως φάρμακο αλλά και στη μαγειρική, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο. Οι κυριότερες ουσίες που περιέχονται στο αιθέριο έλαιο της μέντας είναι η μενθόλη (αλκοόλη), η μενθόλη ((κετόνη) και οι τανίνες. Τα φύλλα της μέντας περιέχουν βιταμίνες Α και C, νιασίνη, (βιταμίνη Β2), μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο και ασβέστιο. Το αιθέριο έλαιο της μέντας είναι αρωματικό, δροσιστικό, αντισηπτικό, αναλγητικό, νευροτονωτικό, αντιρρευματικό και εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων και μικροοργανισμών, βοηθά την πέψη, ανακουφίζει τον πονοκέφαλο, καταπολεμά το άγχος και την ένταση και απομακρύνει τις αρνητικές σκέψεις. Επίσης το χρησιμοποιούν για γαργάρες σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και φλεγμονής στο ρινοφάρυγγα, ενώ το τσάι μέντας συνιστάται για την καταπολέμηση της δυσπεψίας και της διάρροιας ως καταπραϋντικό για να «φτιάξει» το στομάχι μετά από έναν εμετό ή να βοηθήσει τις φλεγμονές του εντέρου. Επίσης για το βήχα, την καταρροή και για το κοινό κρυολόγημα. Είναι αφροδισιακό της φύσης! Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και αυξάνει τη θερμοκρασία του σώματος. Είναι κατ’ εξοχήν φαρμακευτικό βότανο. Έχει αντιοξειδωτική, χωνευτική, τονωτική δράση, είναι εξαιρετικό αποχρεμπτικό, και συμβάλλει στην πρόληψη της κράμπας στην κοιλιακή χώρα. Μελέτες έχουν δείξει πως η μέντα μπορεί να μειώσει σημαντικά τα συμπτώματα στις γαστρεντερικές ενοχλήσεις και μπορεί ακόμα να βοηθήσει στην πρόληψη σχηματισμού ελκών στο στομάχι. Το τσάι μέντας έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία κολικών, καούρας, δυσπεψίας και για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Για τσάι (ρόφημα μέντας), ρίχνουμε 1 κ.γ. μέντα σε βραστό νερό, σκεπάζουμε, αφήνουμε για 8-10 λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε. Έχει γεύση θερμαντική, δροσιστική και πιπεράτη. Πίνεται και κρύο. Μπορούμε να ετοιμάσουμε μεγάλη ποσότητα και να το διατηρήσουμε στο ψυγείο. Να μην πίνουμε παραπάνω από 2 φλιτζάνια την ημέρα για μεγάλο διάστημα. Επίσης όσοι κάνουν ομοιοπαθητική δε πρέπει να πίνουν και να τρώνε μέντα. (Αυτό σίγουρα τους το επισημαίνει ο ομοιοπαθητικός τους).

Στην κουζίνα χρησιμοποιείται τόσο για γλυκά όσο και για φαγητά. Ταιριάζει με σαλάτες, λαχανικά, φρούτα αλλά και με κρέατα και ψαρικά. Χρησιμοποιούμε μέντα να αρωματίσουμε το ρύζι, τα ντρέσινγκς και τις μαρινάδες για τα θαλασσινά. Στη μαγειρική η αγγλική σάλτσα μέντας ταιριάζει με το αρνί και το μοσχάρι. Στην Τούρκικη κουζίνα αρωματίζουν με φρέσκα φύλλα μέντας το γιαούρτι και σε όλη τη Δυτική Ασία σερβίρουν κεμπάπ με μέντα. Στην Τυνησία και το Μαρόκο καταναλώνεται ως ρόφημα που αποτελεί το εθνικό τους ποτό.

Με φύλλα μέντας φτιάχνουμε σιρόπι που θα το χρησιμοποιήσουμε για δροσερά αναψυκτικά ποτά και στη ζαχαροπλαστική. Η συνταγή για το σιρόπι εδώ_Μέντα λίγη δροσιά για τον καύσωνα

Συνδυάζεται με δεντρολίβανο, μαντζουράνα, ρίγανη, μελισσόχορτο, θυμάρι, θρούμπι, φασκόμηλο, μαϊντανό και βασιλικό.

Μπορούμε ν’ αρωματίσουμε το χώρο μας, χρησιμοποιώντας φύλλα μέντας, αντί τοξικά αποσμητικά.

Φρέσκα φύλλα μέντας κρατάνε μακριά τα μυρμήγκια.

Υπάρχουν περίπου 26 είδη μέντας.
H μέντα είναι στείρο υβρίδιο, γι΄αυτό δεν πολλαπλασιάζεται με σπόρο, αλλά με ριζώματα, μοσχεύματα ή φυτάρια. Ο πιο κοινός τρόπος πολλαπλασιασμού είναι τα ριζώματα και καλύτερη εποχή φύτευσης των ριζωμάτων θεωρείται το φθινόπωρο. Ενώ η φύτευση με τους άλλους τρόπους γίνεται την Άνοιξη. Μπορούμε να φυτέψουμε μέντα σε γλάστρες, ζαρντινιέρες, ή παρτέρια και να μοσχοβολήσει ο κήπος μας. Η μέντα όπως και ο δυόσμος εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, γι’ αυτό πρέπει να διαλέξουμε ένα μέρος που να μην έχει άλλα φυτά εκεί κοντά.

Στις ευεργετικές ιδιότητες της μέντας προστέθηκε πρόσφατα μια ακόμη, το ότι επιταχύνει το μεταβολισμό, σύμφωνα με τα πορίσματα μελέτης που πραγματοποίησε το εργαστήριο FAME Lab του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης. Συμπερασματικά, η έρευνα έδειξε ότι η λεγόμενη «προσομοίωση κρύου» που προκαλεί η μέντα (η δροσιά και η φρεσκάδα που νιώθουμε ακόμη και όταν καταναλώσουμε μια τσίχλα με αυτό το άρωμα) μπορεί να αυξήσει τις καύσεις του οργανισμού για κάποιο χρονικό διάστημα.

Eρευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια μιας αγχωτικής μετακίνησης τα άτομα που μύρισαν μέντα είχαν μειωμένα επίπεδα άγχους και κούρασης κατά 20% και απογοήτευσης κατά 25%. Όταν πρόκειται για απώλεια βάρους, τα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης από την ένταση και το άγχος μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον μεταβολισμό. Το χαλαρωτικό άρωμα από το τσάι μέντας συντελεί στο να μειωθεί η πίεση και το άγχος, βοηθώντας έτσι και το σώμα.

Έχει αποδειχθεί ότι το έντονο άρωμα της μέντας βοηθάει στον έλεγχο της όρεξης και της καταστολής των πόθων. Αν μετά από κάθε δείπνο αναζητάμε μια γλυκιά λιχουδιά, ας πιούμε εναλλακτικά ένα φλιτζάνι τσάι μέντας. Θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από την επιθυμία του γλυκού…

• Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων (Ν.2121/93), απαγορεύεται η αναδημοσίευση σε οποιοδήποτε μέσο, φωτογραφιών, βίντεο και τμήματος ή ολόκληρου του κειμένου της συνταγής και του υπόλοιπου άρθρου της παρούσας ανάρτησης. Επίσης απαγορεύεται η χρήση των συνταγών για επαγγελματικούς σκοπούς, από οποιονδήποτε.