Στον κήπο των φίλων μας υπάρχει μια μουριά που τα κλαριά της έχουν φτάσει στο μπαλκόνι. Την περιποιούνται, την κλαδεύουν κάθε χρόνο με τρόπο ώστε να τους κάνει και σκιά και μούρα. Αυτές τις μέρες δεν προλαβαίνουν να τα μαζεύουν γιατί φέτος έχει μεγάλη παραγωγή… και ξαφνικά βρέθηκα με ένα μπολ γεμάτο μούρα…
και…Θυμήθηκα…πήγα χρόνια πίσω, όταν ήμουν μικρή που τίναζε ο μπαμπάς τη μουριά και απλώναμε με τον αδελφό μου κάτω από το δέντρο ένα μεγάλο τραπεζομάντηλο ή ένα σεντόνι για να μαζέψουμε τις μούρες (έτσι τις λέγαμε) τα φρουτάκια της μουριάς μας!…Τι γλύκα και νοστιμιά!… και τι όμορφα χρόνια…
Ας γυρίσουμε στο τώρα… Τα μισά μούρα μπήκαν στο ψυγείο, εγώ στην κουζίνα και άρχισα τους πειραματισμούς… Πρώτη ετοιμάστηκε η σαλάτα, πέτυχε, έγινε νόστιμη και άρεσε πολύ! Μπορείτε να την φτιάξετε… Όσο υπάρχουν μούρα θα δοκιμάσουμε κι άλλες συνταγές!