Αυτές τις μέρες η τεράστια ακακία του κήπου είναι ολάνθιστη! Έχει υψωθεί ακριβώς δίπλα μας και όταν βγαίνω στο μπαλκόνι βρίσκομαι κάτω από ένα θόλο λευκών ευωδιαστών λουλουδιών … που το άρωμα τους και το βουητό από τις μέλισσες με ταξιδεύουν σε μια άλλη ακακία… σε μια άλλη εποχή πριν χρόνια… στην παιδική μου ακακία… Και τα άνθη εκείνης με μάγευαν και πάντα τα ήθελα… δεν τα έφτανα … Θυμάμαι που παρακαλούσα το μπαμπά μου να μου κόψει μερικά για να στολίσω το τραπέζι…
Τώρα όμως τα κλαδιά γεμάτα τσαμπιά από άνθη γέρνουν στο μπαλκόνι και μ’ αγγίζουν… τα κόβω τόσο εύκολα αλλά με προσοχή… και γιατί υπάρχουν αγκάθια στα κλαδιά και γιατί οι άφθονες μέλισσες πετάνε ασταμάτητα από λουλούδι σε λουλούδι. Το πρωινό ειδικά είναι μαγικό με τη μυρωδιά της ακακίας να φτάνει και μέσα στο σπίτι… κι εγώ πάντα να γυρίζω στην ακακία των παιδικών μου χρόνων…
Ενώ από καιρό το ήθελα να δοκιμάσω τηγανητά λουλούδια ακακίας, φέτος το αποφάσισα … φανταστικές οι τηγανίτες … με τα ανθισμένα μυρωδάτα τσαμπιά βουτηγμένα σε χυλό… Τα βρώσιμα λουλούδια συνηθίζονται πολύ στη Γαλλία όπως μου είπε η καλή μου φίλη Δέσποινα! και συγκεκριμένα τα άνθη ακακίας βουτηγμένα σε κουρκούτι, τηγανητά. Αν θέλετε να τα δοκιμάσετε, κάντε το τώρα γιατί το χρονικό διάστημα ανθοφορίας είναι μικρό … κρατά περίπου δύο εβδομάδες.
Νομίζω πως είναι πολύ καλή η συνταγή σου. Περίπου έτσι, εννοώ με κουρκούτι και μπύρα φτιάχνει κολοκυθοκορφάδες η σύζυγός μου και είναι πεντανόστιμες. Του χρόνου που θα ανθίσουν θα δοκιμάσω οπωσδήποτε. Υπάρχει μεγάλη διαθεσιμότητα αυτών των δένδρων στη περιοχή που μένω, και ευτυχώς με καθαρά άνθη. Ενδιαφέρομαι όμως για μια συνταγή μαρμελάδας με αυτά τα άνθη. Δεν μπόρεσα να βρω πουθενά. Αν έχεις κάτι υπόψιν σου σε παρακαλώ δημοσίευσέ το.
Και κάτι τελευταίο. Κακώς αυτά τα δέντρα τα ονομάζουμε ακακίες. Λέγονται Ροβίνιες ή Ψευδοακακίες. Τέλος πάντων, αυτό ως εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και τίποτε άλλο.
Φιλικά
Κώστας Θεσσαλονίκη
Έχω φτιάξει και μαρμελάδα με τα άνθη… θα τη δημοσιεύσω του χρόνου όταν ανθίσουν οι ακακίες, ροβίνιες ή ψευδοακακίες…